Het is 09:55 uur, mijn blik gaat rond door het lokaal van groep 5. De leerlingen zitten voorovergebogen met hun neus in het rekenboek en werken hard aan het oplossen van de rekenopgaven. Een enkeling met de tong uit de mond of bijtend op de achterkant van een potlood. Een groepje leerlingen is met elkaar in gesprek. Zij werken samen aan een uitdagende opdracht die zij van de leerkracht hebben gekregen. Voor in de klas zie ik de leerkracht met een klein groepje leerlingen rekenen. Er liggen blokjes op tafel en kinderen tellen deze intensief om bij het juiste antwoord te komen. Wanneer dat lukt zie ik een stralende juf die direct een compliment uitdeelt en daardoor ook stralende, trotse leerlingen. Wat een mooie situatie om even te bekijken. Hier wordt hard gewerkt!
En dan hoor ik de leerkracht zeggen, ”Jongens en meisjes, het is tien uur. We gaan stoppen, want het is tijd om te gaan eten en drinken. Jullie hebben goed gewerkt vandaag! De schriften worden door de groepsleiders ingeleverd. Groepje 1 mag alvast de tassen gaan ophalen.”
De rekentijd is voorbij, maar hebben de leerlingen het doel van deze les bereikt? Was het moeilijk, of misschien juist (te) makkelijk? Welke oplossingsstrategieën hebben de leerlingen gebruikt? Wat is tijdens de verwerking nog niet gelukt? Maar vooral, wat is al wel goed gegaan? Hoe verliep de samenwerking? Er is hard gewerkt in groep 5, maar ik ben zo benieuwd naar de antwoorden op deze vragen.
Door eerder te stoppen met de zelfstandige verwerking en tijd vrij te maken voor de laatste, belangrijke fase van de rekenles; de evaluatie, stimuleer je leerlingen te reflecteren op hun leren. Door leerlingen hier actief bij te betrekken verbeteren niet alleen de leeropbrengsten, maar ook de motivatie om te leren neemt toe.
Hieronder een paar tips om deze fase effectief in te zetten:
Het kost tijd om mét leerlingen te evalueren, maar de opbrengst maakt het zeker de moeite waard!